Richtlijnen fiets en ouderen

Er is nog maar weinig vastgelegd op het gebied van ouderen en de fiets. De meeste richtlijnen en aanbevelingen zijn vooral gericht op fietsers in het algemeen. Er wordt geen rekening gehouden met de leeftijd van fietsers of het type fiets. Daarbij wordt gekeken naar éénrichtingsverkeer of tweerichtingsverkeer, fietspad of fietsstrook, aanliggend of vrijliggend, verhoogd of à niveau en naar te verwachten intensiteiten (in relatie tot breedte en type fietspad à gewoon, regionaal of snelweg). Er wordt ingegaan op 5 hoofdeisen:

1. samenhang 2. directheid 3. aantrekkelijkheid 4. veiligheid en 5. comfort. De literatuurlijst in de bijlage geeft een overzicht van CROW publicaties met directe of indirecte aandacht voor de fiets.

Wat we in de huidige situatie missen is:

Vergevingsgezindheid: als een fietser een fout maakt, is er geen signaal of ander iets dat deze fietser de mogelijkheid geeft te corrigeren voor dat hij of zij daarvoor wordt gestraft.

Aandacht voor de oudere fietser. Er komen meer ouderen, die meer en sneller fietsen. Gedrag, capaciteiten en behoeften van oudere fietsers moeten in het ontwerp van fietspaden worden meegenomen (bijvoorbeeld qua markering, kleurgebruik, bermen etc.). Momenteel gebeurt dat nog vrijwel niet. Kantbelijning ontbreekt bijvoorbeeld in de richtlijnen, het wordt sporadisch wel toegepast (Gelderland) maar de effecten zijn niet bekend. De afstemming van de infrastructuur op ouderen wordt wel aangekaart in de CROW/Blijf Veilig Mobiel publicatie Senioren-proof Wegontwerp.

Het veelvuldige gebruik van het fietspad door zoveel verschillende soorten verkeersdeelnemers (alle soorten fietsers, maar tegenwoordig ook skeeleraars, invalidenvoertuigen, scootmobielen) zorgt voor een ruimtetekort. De normbreedte van fietspaden lijkt daarmee niet meer te voldoen aan de eisen van deze tijd. Dit levert extra risico’s op, zeker voor oudere fietsers. Zij overzien het gevaar minder en mogelijk reageren ze daardoor te laat.